Between You and Me and the Wall.

 

Η Γκαλερί Omikron Gallery σας προσκαλεί στην έκθεση με τίτλο Between You and Me and the Wall.

Η έκθεση, βασισμένη στους στοχασμούς των επιμελητών, κοιτάει με μια φρέσκια ματιά την ολότητα της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Θέλοντας να τονίσουν δημιουργικές, υπαρξιακές και εν μέρη πολιτικές πτυχές της τέχνης – δηλαδή το έργο εκτός των ορίων της κορνίζας, τη διαδικασία δημιουργίας και (ανα)κατασκευής ενός έργου, την ιστορία των τοιχογραφιών από την εποχή των σπηλαίων, στη Ρωμαϊκή εποχή, στην Πομπηία και φτάνοντας στη σημερινή street art.

Την έκθεση επιμελούνται η Μαρία Στάθη και ο Πόλυς Πεσλίκας.

Συμμετέχουν: Έβελυν Αναστασίου, Φίλιππος Βασιλειάδης, Στέλιος Βότσης, Φίλιππος Θεοδωρίδης, Ελίνα Ιωάννου, Κυριακή Κώστα, Άγγελος Μακρίδης, Παναγιώτης Μιχαήλ, Βίκυ Περικλεούς και Λευτέρης Τάπας. 

Πότε

21/01/2011 - 16/02/2011

Ώρες Λειτουργίας

Δευτέρα-Παρασκευή: 10.00-13.00 και 16.00-20.00
Σάββατο: 10.00-14.00

Που

Όμικρον Γκαλερί

Βασιλέως Παύλου 2

Λευκωσία

Τιμή
Δωρεάν - Ελεύθερη είσοδος

Περισσότερες Πληροφορίες
http://www.omikrongallery.com/EXHIBITIONS_gr.html



Η επιλογή καλλιτεχνών καλύπτει μια ευρεία γκάμα γενεών της εγχώριας εικαστικής σκηνής: Έβελυν Αναστασίου, Φίλιππος Βασιλειάδης, Στέλιος Βότσης, Φίλιππος Θεοδωρίδης, Ελίνα Ιωάννου, Κυριακή Κώστα, Άγγελος Μακρίδης, Παναγιώτης Μιχαήλ, Βίκυ Περικλεούς και Λευτέρης Τάπας.

Ο κάθε καλλιτέχνης αφήνει το στίγμα του στους τοίχους της γκαλερί, παράγοντας επί τόπου το δικό του επιτοίχιο έργο. Τα έργα που αποτελούν ως επί το πλείστο καινούργια δουλειά, υπάρχουν σαν αποτυπώματα στο χώρο, ή και σαν στοιχεία υποδομών ενός περιβάλλοντος, ενός μικρόκοσμου, ενός ουτοπικού τοπίου, ενός περάσματος. Αποτελούν τοπία των προσωπικών ανησυχιών και συναισθημάτων των καλλιτεχνών αλλά και της συλλογικής μας κουλτούρας, αφού απεικονίζουν αναγνωρίσιμα σε όλους μας στοιχεία: Αρχιτεκτονικά και ζωγραφικά στοιχεία συνευρίσκονται με γραφιστικές – γραμμικές και γεωμετρικές – φόρμες.

Το κάθε έργο ξεχωριστά, αλλά και στο σύνολό τους, ξετυλίγονται μπροστά στον θεατή σαν αντίστροφα τοπία. Ο τίτλος της έκθεσης, σαν λογοπαίγνιο, επιτρέπει την οποιαδήποτε ερμηνεία, αφού αναφέρεται στη δομή, τα περιθώρια και τους τοίχους που μας περιβάλλουν.

Η έκθεση θυμίζει το πέρασμα μιας διαμαρτυρίας, αφού με το τέλος της μένουν πίσω μόνο πράγματα που υπαινίσσονται μια τέτοια κινητοποίηση στο χώρο. Μετά το τέλος της έκθεσης, τα έργα θα σβηστούν από τον χώρο όπου παρουσιάζονται και η γκαλερί θα επιστρέψει στην αρχική της, κενή μορφή. Χωρίς να αφήσουν κανένα ίχνος, τα επιτοίχια κομμάτια θα έχουν υπάρξει για τρεις βδομάδες και θα περάσουν έπειτα στη μνήμη που τρέφει το παρελθόν. Για να τα δει και πάλι κανείς, θα πρέπει τα έργα να μπουν εκ νέου στη διαδικασία (ανα)δημιουργίας.